O ludzie, o ludzie... Mam tyle do powiedzenia i nie wiem od czego zacząć.
Może od końca. Zapomniałam o tym blogu. Totalnie i poważnie. Kilka razy nawet próbowałam przypomnieć sobie adres i ani razu mi się nie udało (źle z moją pamięcią, mały uraz psychiczny, zapominam z łatwością o wszystkim, co działo się np. dnia poprzedniego).
Znalazłam się tu przypadkiem, wtedy mi się przypomniało. Zobaczyłam ilość komentarzy, ich jakość, treść... zmroziło mnie. Macie rację, powinnam poinformować. Zachowałam się żałośnie i jest mi bardzo wstyd. My great apologies.
Dlaczego przestałam pisać? Nie pamiętam. Naprawdę. To było cholerne 3 lata temu. Wiele się zmieniło. Straciłam całkowicie kontakt z osobą, z którą pisałam fabułę z bohaterami z Dark Sagi oraz Saligii. Porzuciłam więc pisanie tego, a moi ukochani bohaterowie umarli śmiercią naturalną. Poznałam inną osobę, bardzo mi bliską, najbliższą jaką człowiek może posiadać. Z nią zaczęłam tworzyć kolejne dzieło, dzieło mojego życia mam nadzieję. Mamy już prawie 3 tys. stron czystej, brutalnej, wulgarnej i dzikiej yaoi-fantastyki. Niestety, los jest przewrotny, i nam też teraz kontakt się urywa. Jednak tym razem nie pozwolę moim ukochanym bohaterom umrzeć. Będę pisać dalej sama, jeśli moja muza mnie opuści.
Stąd moje pytanie. Czy ktoś tu nadal zagląda? Zrozumiem, jeśli nie, samam sobie winna. Jednak jeśli ktoś pozostał, czy jesteście chętni, by przeczytać kolejne moje (nasze) "dzieło" ?
"Oblatio" skończę. Kiedyś. Może niedługo. Muszę sobie wszystko przypomnieć, poukładać na nowo, przeczytać je sama. Poprawić, co najważniejsze. Minęły 3 lata, warsztat zmienił się, jak i styl.
Zostawię tę notkę na jakiś czas i poczekam, może pojawi się jakiś odzew...

Pozdrawiam,
Vix.